Tussen 1594 en 1809 had Vlissingen het mooiste en “… Konstrijkste…”
stadhuis van Zeeland. En dat zeiden niet alleen de Vlissingers zelf. Het gebouw
aan de Grote markt, dat was gebouwd naar het voorbeeld van het Antwerpse
stadhuis, genoot bekendheid tot ver over de grenzen en was in de zeventiende en
achttiende eeuw een toeristische attractie van belang. Er waren zes
verdiepingen waardoor het tot ver buiten de stadsgrenzen was te zien. Op de
toren prijkte een zonnewijzer en de muren waren rijk versierd met beelden en
ornamenten.
Bezoekers mochten ook naar binnen en nagenoeg alle ruimten en
verdiepingen waren te bezichtigen. Omdat er verschillende ooggetuigenverslagen
bekend zijn, weten we ook wat er was
te zien. Zo werd er een fles tentoongesteld die volgens de overlevering het
eigendom moet zijn geweest van de prediker Willibrord die in de achtste eeuw
Vlissingen had bezocht en door de inwoners was beroofd van zijn drinkfles. De
fles zou later het belangrijkste element worden in het stadswapen van
Vlissingen. In de tijd dat het relikwie in het stadhuis werd tentoongesteld
wist men overigens al dat het verhaal op onzin berustte. De fles was niet de
enige rariteit. Bezoekers konden zich ook vergapen aan een geprepareerde leeuw,
een kano met een opgezette wildeman en een kist met tralies waarin prostituees
werden opgesloten, publiekelijk tentoongesteld en rondgedraaid tot ze ziek en
misselijk waren. Uiteraard waren er ook serieuze zaken zoals de wapenkamer en
een zaal met schilderijen van de Heren van Vlissingen en alle stadhouders van
het Oranjehuis.