(5) Het Vlissingse strand 1872-1919


Vanaf 1872, toen onder aan de duinen, op de plek waar later de Leeuwentrap zou komen, Badhuis Vlissingen werd geopend is er door Vlissingse ondernemers en bestuurders hard gewerkt om de stad geschikt te maken voor het toen opkomende toerisme en dat ook uit te dragen. Ze werden daarbij geholpen door de komst van de spoorlijn, de start van de stoombootdienst op Engeland en de aanleg van een tramverbinding met Middelburg. Met de benoeming in 1878 van Arie Smit, tevens oprichter van De Schelde, als burgemeester raakte de ontwikkeling van Badplaats Vlissingen in een stroomversnelling. Er kwamen meer badkoetsen, de Badhuisweg werd aangelegd om de stad te verbinden met de badplaats en er werd een hotel gebouwd: het Grand Hotel des Bains, dat in 1886 feestelijk werd geopend. Op initiatief van Smit werd de gemeente in 1883 voor 11.000 gulden eigenaar van de gebouwen, strandstoelen en badkoetsen waarmee ze zelf het strand kon gaan exploiteren. In 1892 werd de Vereniging tot bevordering van het Vreemdelingenverkeer in Vlissingen opgericht die brochures maakte en verspreidde en advertenties plaatste in landelijke kranten en tijdschriften. Ook adviseerde de vereniging de gemeente over de inrichting van het strand en de boulevard. De ontwikkeling van de badplaats kreeg ook na 1900 volop aandacht van het gemeentebestuur en in het bijzonder van de energieke stadsbestuurder Jacobus van Niftrik Jr. die, met tussenpozen, wethouder was van 1905 tot 1924. Vanaf 1906 was er een muziektent en in 1907 werd de Leeuwentrap gebouwd om de toegang tot het strand nog makkelijker te maken. Er kwamen kiosken, wandelpaden en zitbanken. ’s Avonds zorgden elektrische booglampen ervoor dat er veilig kon worden gewandeld. Het aantal hotels en pensions groeide en steeds meer vermogende particulieren wilden in de buurt van het strand gaan wonen. De boulevard kreeg haar eerste bebouwing en onder aan de nieuwe trap verrees een groot villapark. Vlissingen had in 1919 een voor die tijd volwassen badplaats met de nodige voorzieningen, een goede infrastructuur en behoorde tot de top vijf van Nederland. Jaarlijks werden er tussen de 20.000 en 30.000 zeebaden verkocht en dat was zes keer zoveel als twintig jaar eerder.